طرح آمارگيري از گردشگران ملي يكي از طرح‌هاي مركز آمار ايران است كه با هدف تهيه آمار و اطلاعات مربوط به سفرهاي گردشگري خانوارهاي كشور، براي بررسي‌هاي اقتصادي و تصميم‌گيري مديران و برنامه‌ريزان در حوزه گردشگري، توسط آن مركز به اجرا در مي‌آيد. در اين طرح با مراجعه به خانوارهاي نمونه، اطلاعاتي در مورد ويژگي‌هاي سفر از جمله تعداد سفر، نوع سفر( با اقامت شبانه و بدون اقامت شبانه)، هدف اصلي سفر، شيوه سفر، نوع اقامتگاه گردشگران، نوع وسيله نقليه مورد استفاده، تعداد شب اقامت و هزينه‌هاي سفر و همچنین اطلاعاتی در مورد ويژگي‌هاي اجتماعي اعضاي خانوار مانند سن، ‌جنس، وضع سواد و وضع اشتغال جمع‌آوري مي‌شود.

نتايج اين طرح آماري در سال 1400 (در شرایط کرونایی) نشان مي‌دهد:

• در سال 1400، 30 درصد از خانوارهای كشور، یعنی حدود 7 میلیون و 800 خانوار حداقل يك سفر داشته‌اند.
• در طول سال 1400، 24 میلیون و 687 هزار سفر انجام شده است.
• تعداد سفرهای داخلی در سال 1400، 24 میلیون و 639 هزار سفر بوده که 42 درصد از آن، با اقامت شبانه و 58درصد بدون اقامت شبانه بوده است. 
• پنج استان خراسان رضوي، مازندران، تهران، فارس، اصفهان، مقصد بيشترين سفرهاي با اقامت شبانه در سال 1400 بوده‌اند.
• پنج استان مازندران، اصفهان، تهران، فارس، گيلان مقصد بيشترين سفرهاي بدون اقامت شبانه در سال1400 بوده‌اند.
• بيشتر سفرهاي با اقامت شبانه در سال 1400، با هدف ديدار دوستان و بستگان (65 درصد)، گردش و تفريح (16 درصد) و درمان (10 درصد) انجام پذيرفته است.
• بيشتر سفرهاي بدون اقامت شبانه در سال 1400، با هدف ديدار دوستان و بستگان (31درصد)، درمان(24 درصد) و گردش و تفريح (20 درصد) انجام شده است.
• اقامتگاه اصلي مورد استفاده در سفرهاي داخلی با اقامت شبانه خانوارها در سال 1400، خانه بستگان و آشنايان با 76 درصد، ويلا و آپارتمان شخصی با 12 درصد، ویلا و آپارتمان اجاره ای با 6 درصد، اقامتگاه عمومی با 3 درصد، سایر اقامتگاه‌ها 2 درصد و چادر و کمپ شخصی و اقامتگاه سازمانی هر یک با 1 درصد بوده است.