محاسبه شاخص "ميزان باروري كل (TFR)[1]" ايران که در جلسه کمیته بخشی آمارهاي جمعيت نیز تایید شد نشان می‌دهد این شاخص از سال 1396 تا 1398 روند نزولی داشته و از 2.1 فرزند در سال 1396 به  1.8 در سال 1398 رسیده است. این شاخص برای جمعيت ايراني در سال­هاي 1396، 1397 و 1398 به ترتيب برابر 2.1، 2.0 و 1.7 فرزند محاسبه شده است.

با توجه به ضرورت و اهميت تغييرات ميزان باروري كل در ايران، چگونگي محاسبه اين شاخص در بيست و ششمين جلسه كميته بخشی آمارهاي جمعيت مورخ 1399/3/19 مورد بررسي قرار گرفت. در این خصوص مطرح شد که مرکز آمار ایران به عنوان متولی تولید آمارهای جمعیت کشور در سال­های پس از سرشماری نسبت به محاسبه شاخص باروری کل اقدام کرده است. با توجه به محدودیت­های آمارهای ثبتی از جمله عدم پوشش آن تاکنون از روش غیرمستقیم برای محاسبه این شاخص استفاده شده است. در سال­های 1385، 1390 و 1395 از روش غیرمستقیم فرزندان خود و با استفاده از داده­های سرشماری نسبت به محاسبه این شاخص اقدام شده و پس از بررسی در کمیته آمار بخشي جمعیت و تایید و اتفاق نظر اعضا، شاخص میزان باروری کل اطلاع رسانی شد. در سال­هاي اخیر بهبود بسیار خوبی در ثبت اطلاعات تعداد موالید مشاهده می­شود و به نظر می­رسد می­توان با «روش مستقیم» و با استفاده از داده­های سازمان ثبت احوال کشور و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي نسبت به محاسبه این شاخص اقدام کرد. از طرف دیگر با توجه به تغییرات زیاد تعداد موالید در کشور از مرکز آمار ایران انتظار می­رود این شاخص براي سال­هاي 1396 به بعد نیز محاسبه و اطلاع رسانی شود. به اين ترتيب با توافق اعضاء كميته، شاخص میزان باروری کل با استفاده از منابع ثبتی موجود (سازمان ثبت احوال کشور و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي) و پیش‌بینی‌های جمعیتی مرکز آمار ایران محاسبه شد. نتایج محاسبه این شاخص با منابع داده­ای مختلف مورد بحث و بررسی قرار گرفت و مقرر شد با استفاده از آمار ولادت‌هاي ثبت شده تا يك سال پس از وقوع در سازمان ثبت احوال كشور و پيش‎بيني جمعيت زنان ايراني، ميزان باروري كل جمعيت ايراني محاسبه شود. با استفاده از آمار ولادت ثبت احوال (ثبت تا يك سال) به علاوه مواليد اتباع خارجي ثبت شده توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و پيش‌بيني جمعيت زنان ساكن در ايران (اعم از اتباع داخلي و خارجي) ميزان باروري كل جمعيت ايران محاسبه و اطلاع رساني شود. لازم به ذكر است آمار مورد استفاده از ثبت احوال بر اساس محل ثبت ولادت است. به اين ترتيب مي­توان ميزان باروري كل ايران را از سال 1396 تا 1398 اطلاع رساني کرد.

خلاصه يافته‌هاي اين محاسبات به شرح زير است:

• در سال­هاي 1396، 1397 و 1398  "ميزان باروري كل" به روش مستقيم براي كل جمعيت (اعم از جمعيت ايراني و اتباع غيرايراني مقيم كشور) به ترتيب برابر 2.1 ، 2.0 و 1.8 محاسبه شد. همچنين اين شاخص براي جمعيت ايراني در سال­هاي 1396، 1397 و 1398 به ترتيب برابر 2.1، 2.0 و 1.7 فرزند محاسبه شد.
• بر همين اساس، حداقل ميزان باروري كل مربوط به استان گيلان (براي كل جمعيت) در سال­هاي 1396، 1397 و 1398 به ترتيب با ارقام 1.4، 1.3 و 1.1 فرزند و حداكثر آن مربوط به استان سيستان و بلوچستان با مقادير 3.7، 3.5 و 3.4 فرزند مي‌باشد.
• اين شاخص براي استان تهران (براي كل جمعيت) در سال­هاي 1396، 1397 و 1398 به ترتيب برابر 1.7، 1.6 و 1.3 فرزند محاسبه شد.
• استان گيلان حداقل ميزان باروري و استان‌ سيستان و بلوچستان بالاترين ميزان باروري را در كشور به خود اختصاص داده‌اند.
• در سه سال اخير ميزان باروري كل در همه استان‌هاي كشور كاهش يافته است.
• در مجموع، در سال­هاي 1396 و 1397 ميزان باروري كل در 17 استان بالاتر از ميانگين باروري كل كشور بوده و در سال 1398 تعداد 16 استان باروري بالاتر از ميانگين كشوري قرار داشته‌اند.

الگوي سني باروري نشان دهنده كاهش ميزان باروري در همه سنين از جمله گروه­هاي سني 20-24 و 25-29 و 30-34 ساله است. اين تغيير بيانگر كاهش باروري به ويژه در ميان گروه سني جوان است كه به نوبه خود سهم بسزايي در كاهش ميزان باروري كشور داشته است...

برای مشاهده متن کامل خبر به فایل پیوست مراجعه کنید.